โดย: เด็บบี้ ลินน์ อีเลียส

ฉันต้องแสดงภาพยนตร์หรือการแสดงเพียงเรื่องเดียวเพื่อให้ฉันได้รับตำแหน่งที่จงรักภักดีต่อนักแสดง นักเขียน หรือผู้กำกับ แต่ด้วย SURVEILLANCE เจนนิเฟอร์ ลินช์ ผู้เขียนบท/ผู้กำกับได้ทำเช่นนั้น ทำให้ความเชื่อของฉันมั่นคงในวิสัยทัศน์ สไตล์ และเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเธอ การดำเนินโครงการอย่างมั่นคง ลินช์เป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องการผลักดันซองจดหมายด้วย 'Boxing Helena' ด้วย SURVEILLANCE ทำให้ลินช์ผลักดันซองหนังระทึกขวัญแนวจิตวิทยาให้น่าหลงใหล น่าหลงใหล และทำให้เราสนใจด้วยความรุนแรงของเธอเองในเกมแมวจับหนูที่หักมุมและเรื่องไม่คาดฝันทั้งหมด เชื่อมโยงกันด้วยเสียงของเด็กที่ไร้เดียงสา

ทางหลวงอาจเป็นที่เปลี่ยว ขับรถไปตามไมล์แล้วไมล์เล่าโดยไม่มีอะไรนอกจากความแห้งแล้งของทุ่งหญ้าสีน้ำตาลทองที่กำลังจะตายเพื่อให้คุณมีเพื่อน คุณลืมโลกภายนอกนอกเหนือจากกระจกรถยนต์ที่ย้อมสี หากคุณเป็นครอบครัวที่ไปเที่ยวพักผ่อน พ่อกับแม่ไม่ทำอะไรเลยนอกจากพูดคุย ระลึกถึงอดีต และไม่สนใจเด็ก ๆ ที่เบาะหลังที่เสียบ iPods หรือเครื่องเล่น MP3 หรือทุบตีกัน หากคุณยังเด็กและกำลังมีความรักและกำลังยุ่งอยู่กับยาเสพติด คุณปรับแต่งโลกให้เข้ากับทุกสิ่งยกเว้นการเสพครั้งต่อไปหรือประกาศความรักที่ไม่รู้จักจบสิ้นของคุณที่มีต่อกันและกัน หากคุณเป็นตำรวจท้องถิ่นที่เบื่อหน่ายและรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย การเล่นเกมที่เลวร้ายกับนักท่องเที่ยวคือคำตอบสำหรับคำอธิษฐานของคุณ และถ้าคุณมีจิตสังหาร ประทุษร้าย และตัณหา หลอกล่อนักท่องเที่ยวที่ไร้เดียงสาในโมเทลท้องถิ่นหรือคนขับรถที่ต้องเผชิญกับปัญหาบนท้องถนน อืม…….นั่นทำให้ได้แว็กซ์กระป๋องใหม่ เอ่อ ทำน้ำยางนั่น

เจ้าหน้าที่ Jack Bennett และ Jim Conrad นั้นไม่ใช่เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายที่เก่งที่สุด ได้รับผลจากการก่อกวนคนขับด้วยกับดักจับความเร็วปลอมหรือยิงยางรถจนเกิดอุบัติเหตุหรืออย่างน้อยที่สุดก็บังคับให้คนขับหยุดเพื่อให้เบ็นเน็ตต์และคอนราด 'มีทางไปกับเขา' สองคนนี้ต้องการความจริง ความตื่นเต้น – ฆาตกรต่อเนื่อง การฆาตกรรม การดวลปืน พวกเขารู้เพียงเล็กน้อยว่าพวกเขากำลังจะได้รับความปรารถนา กัปตันบิลลิงส์หัวหน้างานของพวกเขาตรงกันข้าม เขาสนุกและชื่นชมเมืองที่เงียบสงบของเขาที่ไม่มีอาชญากรรม แต่สถิตินั้นก็เปลี่ยนไปเมื่อเจ้าหน้าที่เอฟบีไอ แซม ฮัลอะเวย์ และเอลิซาเบธ แอนเดอร์สัน ปรากฏตัวที่สำนักงานตำรวจเพื่อสอบสวนเหตุกราดยิงบนทางหลวง ที่น่าสนใจคือ การมาถึงของพวกเขาเกิดขึ้นพร้อมกับการเรียกร้องให้มีการสอบสวนที่โรงแรมเช่าในท้องถิ่น ซึ่งพบว่าแขกบางคนถูกทำร้ายจนเสียชีวิต และราวกับว่าความบ้าระห่ำนี้ยังไม่เพียงพอสำหรับกัปตันบิลลิงส์ การมาถึงของเจ้าหน้าที่เบนเน็ตต์พร้อมกับบ็อบบี เพรสคอตต์ที่ตีโพยตีพาย และสาวน้อยผู้เงียบขรึมและหวาดกลัวชื่อสเตฟานี ซึ่งทั้งหมดเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวจากการฆาตกรรมสะเทือนขวัญที่ปะทุออกมา ทางหลวง

รับผิดชอบการสอบสวน Hallaway รับตำแหน่งเฝ้าระวัง สังเกตกระบวนการสอบสวนบนจอมอนิเตอร์ในอีกห้องหนึ่ง ในขณะที่ Anderson เลือกที่จะถาม Stephanie ผู้ซึ่งเพิ่งเห็นการสังหารแม่ พ่อเลี้ยง และน้องชายของเธอ และทำเช่นนั้นด้วยความรัก สัมผัสของแม่ หรือไม่เธอ? เบ็นเน็ตต์ซึ่งเห็นการตายของคู่หูของเขาถูกบิลลิงส์และเจ้าหน้าที่อีกคนหนึ่งสั่งย่าง เพรสคอตต์ซึ่งเฝ้าดูแฟนของเธอถูกฆ่าตาย ก็ถึงตาเธอที่จะเล่าเรื่องราวของเธอให้ฟัง ดังนั้นเราจึงย้อนเหตุการณ์ของวัน ทุกคนมีส่วนร่วมในการข้ามเส้นทางและชะตากรรมเดียวกัน ทุกคนอยู่ในฉากด้วยกัน แต่ทุกคนมีเรื่องราวที่แตกต่างกัน แต่ใครเห็นอะไร? แล้วพวกเขาเห็นอะไร? และใครเป็นคนพูดความจริงหรือไม่? และสิ่งที่สเตฟานีตัวน้อยเห็นและรู้คืออะไร?

บิล พูลแมนรู้ดีว่าฉันชื่นชมและรักเขาและงานของเขามากเพียงใด นักแสดง ครู นักเขียน ผู้จบปริญญาเอก และคาวบอยฝีมือดีคนหนึ่ง พูลแมนเป็นหนึ่งในนักแสดงที่ได้รับการประเมินต่ำที่สุดในยุคของเรา ไม่ถ่อมตัว อ่อนโยน ชอบจับผิด การแสดงของเขาหนักแน่น สนุกสนาน และสร้างแรงบันดาลใจอยู่เสมอ เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองความหลากหลายในบทบาทของเขา Pullman ได้เปลี่ยนจากการตกหลุมรักกับ Sandra Bullock มาเป็นประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาที่ต่อสู้กับมนุษย์ต่างดาวจนกลายเป็นคนเก็บเหล้าองุ่นใน “Bottle Shock” มาเป็นบทบาทในภาพยนตร์ขนาดเล็กที่ทำให้คุณทึ่งกับพลังของเขา การแสดง ฉันไม่คิดว่าจะเป็นไปได้ที่ Pullman จะเหนือกว่าการแสดงของเขาในฐานะ Bill Frich ใน “Your Name Here” แต่ฉันคิดผิด เพราะใน SURVEILLANCE ที่แสดงเป็น Sam Hallway นั้น Pullman นำเสนอการแสดงที่น่าหลงใหล น่าสนใจ เร้าใจ และมีเนื้อสัมผัสมากที่สุดในอาชีพของเขา . แตกต่างจากสิ่งที่ Pullman เคยทำมาโดยสิ้นเชิง เช่น Hallaway เขาก้าวไปสู่จุดสูงสุดโดยให้รายละเอียดทางจิตวิทยาที่เกินความน่าสนใจ เขาหันไปเล็กน้อย เขาเอาชนะคุณด้วยรอยยิ้มและแววตาปีศาจนั่น แต่เขามีข้อได้เปรียบเสมอ ชิ้นงานเหล่านี้ไม่พอดี ซึ่งดึงคุณให้ลึกเข้าไปในตัวละครและเรื่องราวมากขึ้น แล้วก็มี Pullman กับ Julia Ormond ทั้งหมดที่ฉันพูดได้ก็คือ ฉันไม่รู้ว่าลินช์ไม่ได้รับเรต NC-17 ในภาพยนตร์เรื่องนี้ได้อย่างไร เนื่องจากมีบางฉากระหว่างพูลแมนและออร์มอนด์!

ฉันจำครั้งแรกที่ฉันเห็นจูเลีย ออร์มอนด์บนหน้าจอได้ มันอยู่ในเรื่อง “First Knight” กับเกียร์และคอนเนอรี่ สิ่งที่ฉันคิดได้ก็คือใบหน้าและดวงตาของเธอแสดงออกอย่างไร นั่นเป็นหนึ่งในของขวัญที่แท้จริงของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมา และตอนนี้ในฐานะเจ้าหน้าที่เอลิซาเบธ แอนเดอร์สัน ความสามารถของเธอคือความสามารถในการพูดได้หลายเสียงโดยไม่ต้องพูดอะไรสักคำ ซึ่งทำให้เรามีตัวละครและการแสดงที่ซับซ้อนอย่างน่าทึ่งนี้ เคมีของเธอกับ Pullman นั้นไม่อาจปฏิเสธได้ และระหว่างทั้งสอง เลเยอร์การสื่อสารที่แนบเนียนและสัมผัสได้นั้นช่างน่าหลงใหล

Ryan Simpkins เป็นมากกว่าการยืนหยัดต่อสู้กับทหารผ่านศึก Pullman และ Ormond ในฐานะสเตฟานี เธอคือความไร้เดียงสาที่เปล่งประกาย ด้วยบทพูดที่น้อยนิด เธอควบคุมตัวละครด้วยรูปลักษณ์ที่ธรรมดา ทำให้คุณใจละลายขณะที่เธอเล่าเหตุการณ์ในแต่ละวันด้วยการวาดภาพด้วยกระดาษและสีเทียน กุญแจสำคัญในการแสดงของซิมป์กินส์คือความสามารถของเธอในการสังเกตและทำอย่างลับๆ ล่อๆ ด้วยการชำเลืองมอง ฉันได้แสดงประกบดิคาปริโอและวินสเล็ตใน “Reservation Road” และตอนนี้พูลแมนและออร์มอนด์ ฉันหวังว่าจะได้เห็นสิ่งดีๆ จากเธอในอนาคต เพลล์ เจมส์ รับบทเป็นบ็อบบี เพรสคอตต์ ซึ่งเข้าร่วมวงดนตรีชุดนี้ด้วย เจมส์เป็นพลังแห่งธรรมชาติอย่างแท้จริง นำพลังที่มีพลังแต่มีพื้นฐานมาสู่บ็อบบี้ที่ขี้คุก แบ่งชั้นนั้นด้วยความสัมพันธ์แบบแม่และปกป้องกับสเตฟานีของซิมป์กินส์ เธอสร้างสมดุลระหว่างลุคสาวเซ็กซี่กับบทแบดเกิร์ลได้อย่างสวยงาม

การรวมทีมนักแสดงเป็นการแสดงทัวร์เดอบังคับโดย French Stewart ผู้ซึ่งเป็นเพียงนักฆ่าในฐานะเจ้าหน้าที่ Conrad ที่สติแตกและบิดเบี้ยว นี่คือการรัฐประหารแบบหล่อโดยลินช์ นอกจากนี้ ยังมีนักแสดงตัวละครที่ฉันชื่นชอบมาอย่างยาวนานอีก 2 คนคือ Michael Ironside ในบท Captain Billings และ Caroline Steiner ในบท Janet เลขาของเขา ทั้งสองเป็นใบหน้าต้อนรับที่ทุกคนจดจำได้ และที่ไม่ควรพลาดคือ Cheri Oteri ผู้พลิกผันอย่างจริงจังในฐานะแม่ผู้อาภัพของ Stephanie

ลินช์อธิบายขั้นตอนการคัดเลือกนักแสดงของเธอว่า 'มีความสุขและยุ่งยาก' ลินช์เขียนบทฮอลอะเวย์ให้กับพูลแมน ผู้ซึ่งส่งต่อบทนี้ให้ตั้งแต่รอบแรกไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม โชคดีที่เวลาผ่านไปและต้องเขียนใหม่อีกนับไม่ถ้วน สองสัปดาห์ก่อนเปิดกล้อง นักแสดงที่ถูกคัดออกจึงถอยออกมา นำลินช์กลับไปที่พูลแมนทันที คราวนี้ ภายในเวลาสองชั่วโมงหลังจากคุยกับลินช์ เขาก็โทรกลับมาหาเธอและพูดว่า 'ฉันตกลง' สำหรับลินช์ “มันคือความฝันที่เป็นจริง” ในทางกลับกัน ออร์มอนด์แปลกใจมากที่ลินช์มาหาลินช์เพื่อขอบท สำหรับซิมป์กินส์ ลินช์ต้องการ 'ลูก' ไม่ใช่นักแสดงตัวน้อย และมองหาคนที่ทำให้เธอนึกถึงลูกสาวของตัวเอง ซึ่งเต็มไปด้วยความซื่อสัตย์แบบเด็กๆ

ตื่นเต้นกับแนวคิดที่ว่าเธอสามารถ 'สร้างภาพยนตร์ฆาตกรต่อเนื่องที่ [ฉัน] ไม่เคยเห็นมาก่อน ซึ่งตรวจสอบได้อย่างแท้จริงว่ามันเป็นอย่างไรเมื่อมีคนบาดเจ็บแล้วกลายเป็นคนที่ทำร้าย...และเส้นแบ่งระหว่าง เพศและความรุนแรงจะเบลอ” เจนนิเฟอร์ ลินช์นำความหวาดกลัวทางจิตใจมาสู่เราในระดับใหม่ด้วย SURVEILLANCE (และสำหรับเงินของฉัน ลินช์เหนือกว่าความสามารถของเดวิด ลินช์พ่อของเธอ) เรียกประสบการณ์ส่วนตัวของเธอเองว่า “เด็กที่นั่งเบาะหลังที่เห็นบางอย่างในการเดินทางข้ามประเทศและไม่ได้ฟัง” ปฏิเสธ แนวคิดเกี่ยวกับความเป็นจริงทางเลือกที่น่ารบกวนของการเฝ้าระวัง ควบคู่ไปกับการครุ่นคิดของตำรวจที่มีอำนาจและอำนาจการยิง เจ้าหน้าที่เอฟบีไอคนตัดคุกกี้ 'ที่มีเรื่องบ้าๆ บอๆ เกิดขึ้น' และ 'ตำรวจคนตัดคุกกี้ที่ไม่ได้เป็นเหมือนที่เขาดูเหมือนจะเป็นเลย ”

นักเล่าเรื่องที่มีพรสวรรค์ สไตล์ของลินช์คือการวางเค้กเป็นชั้นๆ เธอสร้างและสร้าง ทำให้คุณเข้าใกล้ขอบที่นั่งของคุณมากขึ้น ตั้งใจซ้อนความซับซ้อนของเรื่องราว เติมข้อมูลทีละน้อย ซึ่งทั้งหมดนี้ช่วยในการทำความเข้าใจว่าเหตุใดตัวละครจึงโกหก ทำไมแต่ละตัวจึง 'ทั้งดีและไม่ดี' และมีความเป็นมนุษย์มาก” เพิ่มความน่าสนใจและการเล่นหน้าของภาพยนตร์ก่อนการเปิดเผยครั้งสำคัญ ความตึงเครียดนั้นรุนแรงและสดใสและเล่นกับสติปัญญาของผู้ชมซึ่งยกระดับมาตรฐาน

บ่งบอกความสามารถของเจนนิเฟอร์ ลินช์ได้เป็นอย่างดี นั่นคือวิธีการถ่ายทำของไรอัน ซิมป์กินส์ ลินช์ไม่เชื่อว่า “ทุกคนต้องทนทุกข์เพื่อสร้างสิ่งที่ดี” หรือ “ต้องไม่มีความสุขเพื่อสร้างฉากที่ไม่มีความสุข” ลินช์จะ “สร้างแรงบันดาลใจให้ไรอันกระตุ้นบางอย่างโดยไม่ทรมานเธอ” เช่น พูดถึงการปรุงกะหล่ำดาวซึ่งจะ “ทำให้เธอดู วิธีที่ฉันต้องการให้เธอมองโดยไม่ทรมานเธอ” ลินช์เชื่ออย่างแน่วแน่ว่าเธอไม่จำเป็นต้องเห็นบางสิ่งหรืออ่านบททั้งหมดเพื่อให้ได้การแสดงที่สมบูรณ์อย่างแท้จริง คีย์คือวิธีการที่ลินช์เขียนตัวละคร การค้นหาความสงบที่มาจากเด็กในช่วงที่บาดเจ็บ

การพูดคุยกับลินช์เป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งที่ฉันจะไม่ลืมในไม่ช้าและหวังว่าจะทำซ้ำอีกหลายๆ ครั้ง เธอมีความคิดที่ชัดเจนซึ่งหาตัวจับยากเช่นเดียวกับความกระตือรือร้นของเธอที่มีต่อภาพยนตร์เรื่องนี้และต่อชีวิตของเธอเอง การมีส่วนร่วมในทุกแง่มุมของภาพยนตร์ การตัดสินใจของลินช์มีความชัดเจนและผ่านการคำนวณมาแล้ว รวมถึงการเลือกทีมงานด้านเทคนิคของเธอ เริ่มจากปีเตอร์ วุนสตอร์ฟ นักถ่ายทำภาพยนตร์และผลงานที่ไม่ธรรมดาของเขา กุญแจสำคัญในเอฟเฟ็กต์ทางประสาทสัมผัสของภาพยนตร์เรื่องนี้คือจานสีและคราบต่างๆ ภายนอกมีสีทองอร่าม จานสีที่ไม่ออกเสียงพร้อมการเจาะสีเป็นครั้งคราว จอภาพเฝ้าระวังขาวดำ โดยพิจารณาในส่วนของลินช์และวุนสตอร์ฟ โดยแสดงแนวคิดที่ว่า “ความทรงจำของทุกคนดูแตกต่างออกไป” ดินสอสี Crayola ที่คมชัดของ Stephanie ชัดเจน ผู้ติดยาเสพย์ติดมากเกินไป ทุกอย่างดูสว่างเกินไป จืดชืดไปหน่อย แต่ก็ยัง 'เกินจริง' ตำรวจมีคราบสีออเบิร์นสีทองเพื่อสะท้อนถึง 'ตำนานในความคิดของเขาเอง' การเพิ่มรูปลักษณ์ที่สวยงามคือรูปลักษณ์เฉพาะตัวสำหรับตัวละครแต่ละตัว ถ่ายด้วยฟิล์มสต็อกของ Kodak สี่ประเภทที่แตกต่างกัน ซึ่งได้รับการดูแลเพื่อสร้างรูปลักษณ์ที่แตกต่างกันห้าแบบ วุนสตอร์ฟเป็นผู้แปลรูปลักษณ์ที่ชัดเจนในความคิดของ Lynch ให้กลายเป็นสมดุลที่สมบูรณ์แบบบนฟิล์ม

ไอซิ่งบนเค้กคือคะแนนของ Todd Bryanton

ตึง หงุดหงิด น่าตื่นเต้น น่าตื่นเต้น SURVEILLANCE คือการตรวจสอบอย่างเชี่ยวชาญในด้านมืดของสภาพมนุษย์ ฉันกำลังมองหาภาคต่อแล้ว (ไม่ต้องพูดถึงดีวีดีที่ฉันรับรองโดย Lynch, Pullman และ Ormond มีความตื่นเต้นและความประหลาดใจอีกมากมาย)

แซม ฮัลลาเวย์ – บิล พูลแมน

เอลิซาเบธ แอนเดอร์สัน - จูเลีย ออร์มอนด์

สเตฟานี – ไรอัน ซิมป์กินส์

บ็อบบี เพรสคอตต์ – เพล เจมส์

เจ้าหน้าที่คอนราด – สจ๊วตชาวฝรั่งเศส

เขียนบทและกำกับโดย Jennifer Lynch